بررسی و تحلیل تنش و کرنش در اطراف ترک های روسازی های انعطاف پذیر و ارائه روش هایی برای کنترل آن ها

در این تحقیق، قسمتی از یک روسازی انعطاف پذیر با ترکی به طول 1 متر، با استفاده از نرم افزار آباکوس، مدل سازی شد. این مدل از چهار لایه بتن آسفالتی، اساس، زیراساس و بستر تشکیل شد. مدل المان محدود روسازی، تحت موقعیت های بارگذاری متفاوت قرار گرفت. با استفاده از رویکرد مکانیک شکست الاستیک خطی، اثر پارامترهایی مانند مدول الاستیسیته لایه آسفالت، ضخامت لایه های آسفالت، اساس و زیراساس و همچنین عمق ترک خوردگی بر روی ضرایب شدت تنش بررسی شد. نتایج نشان داد که ضرایب شدت تنش، با افزایش مدول الاستیسیته لایه آسفالت، افزایش می یابند. از طرفی، افزایش جزئی ضخامت لایه آسفالت، تأثیر چندانی بر این ضرایب نداشت. همچنین مشاهده شد که با افزایش عمق ترک، ضرایب شدت تنش نیز افزایش می یابند. برای تعیین ضریب شدت تنش معادل، از مدل پیشنهادی تاناکا استفاده شد. ضریب شدت تنش معادل بر حسب عمق ترک به صورت یک معادله درجه دو تخمین زده شد. در نهایت، تعداد تکرار بار برای رشد ترک تا عمق مورد نظر، با استفاده از معادله پاریس محاسبه شد. با ترسیم نمودار عمق ترک بر حسب تعداد سیکل بارگذاری ، مشاهده شد که با افزایش عمق ترک، سرعت رشد ترک نیز افزایش می یابد. بنابراین ایجاد یک سیستم مدیریت روسازی قدرتمند و ثبت دقیق مشاهدات می تواند تا حد زیادی در تعیین زمان مناسب جهت انجام عملیات ترمیم و نگهداری و کنترل رشد ترک، موثر باشد.